معرفی برز» اسناد تاریخی » تقسیم نامچه باقر آباد مورخ 1207 هجری قمری

پس از درگذشت میرزا محمد صادق، وزیر قورچیان فرزند میرزا سیدعلی، فرزند میرزا باقر وزیر، پنج رسد از باغ باقرآباد که در سهم او قرار داشته، بین پنج فرزندش به نام های میرزا محمد جعفر، میرزا محمد مهدی، میرزا علی اکبر، میرزا علی اصغر و میرزا محمد تقی تقسمی می‌شود. منتها چون میرزا محمد مهدی وفات کرده بود، سهم او به فرزندانش ، میرزا علی نقی و میرزا عبدالکریم داده می‌شود، ضمناً میرزا علی اکبر چون سهم خود را به میرزا محمد جعفر و میرزا علی اصغر واگذار کرده بود، در عوض مزرعه خداوند آباد و مزرعه شجاع آباد و غیره … را دریافت می دارد.

متن سند:

هو
تقسم نامچه باغ باقر آباد از زمین و اشجار اندرون باغ و بیرون باغ و رسد مرحمت غفران پناه رضوان و جنت آرامگاه میرزامحمدصادق الحسینی وزیر سرکار قورچیان که پنج رسد می شود که هر یک در تحت اسمشان ذکر گردیده ، به تاریخ غره رجب سنه 1207.
حصه عالیحضرت، میرزا محمد جعفر، باغ کند عسل مشهور و قطعات در باغ که داخل می شود موازی پنج قطعه است با اشجار چنار و غیره و دو قطعه دیگر در جنب دریاهچه از یمین و یسار و مقدار سه جریب زمین از باغچه مشهور به باخچه حرم که متصل است به دریاهچه با اشجار چنار و غیره که در آنجا می باشند بالتمام.
حصه عالیحضرت، مرحوم مغفور میرزا محمد مهدی که مخلص عالی حضرت میرزا علی نقی و میرزا عبدالکریم می باشد. ربع باغ باقر آباد که حدی به شارع عام و حدی به نهر میان باغ و حدی به دیوار قطعات عالی حضرت ، میرزا محمد جعفر و حدی به خربه ربع باغ که سیلاب منهدم ساخته است و موازی چهل اصل چنار که در سمت شمس آباد واقع است متصل به یکدیگرند بالتمام در خیابان در باغ.
حصه عالی حضرت میرزا علی اکبر، که آنچه شراکت در باغ مزبور داشت از زمین و اشجار چنار و غیره به عالی حضرت، میرزا محمد جعفر و میرزا علی اصغر داده و عوض از مزرعه های بلوک طرق رود که مشهور به خداوند آباد و شجاع آباد و غیره می باشدگرفته است و ایشان را در مزرعه باقر آباد مدخلی نمی باشد.
حصه عالی حضرت میرزا علی اصغر، ربع باغ باقر آباد که حدی به کند عسل و حدی به نهر میان باغ و حدی به رسد عالی حضرت میرزا محمد تقی و باغچه حرم حدی متعلق به عالیحضرت میرزا علی اصغر است سوای تخمیناً سه جریب که از باغچه مزبوره که متعلق به عالی حضرت میرزا محمد جعفر است بالتمام از عالی حضرت میرزا علی اصغر می باشد و تتمه چنارهای خیابان در باغ که از موازی چهل ساق می باشد پانزده ساق از عالی حضرت میرزا محمد جعفر است و بیست و پنج ساق دیگر از عالی حضرت میرزا علی اصغر می‌باشد.

حصه عالی حضرت میرزا محمد تقی ربع باغ باقر آباد حدی به کند عسل و حدی به عالی حضرت میرزا علی اصغر و حدی به نهر میان باغ و حدی به خیابان سفلی باغ و چنارهای خیابانی در باغ که در جنب مقبره واقع است از سمت علیا و سمت سفلی که مجموع آن چنارها چهل ساق بوده باشد به اتمام.
و هریک رسدی خود را متصرف  شدند و هیچ یک را سخنی و گفت و گویی نیست و نمی باشد و صیغه شرعیه و عربیه و فارسیه جاری گردید و کان ذالک تحریراً فی 4 شهر رجب المرجب  سنه 1207، [جای چهار مهر]

منبع : میراث فرهنگی نطنز نگارش سیدحسین اعظم واقفی، ناشر انجمن میراث فرهنگی نطنز

فرستنده : مدیر سایت برزرود




برای ثبت نظر خود، باید ابتدا به سیستم وارد شوید
» نظرات
سید مهدی حسینی برزی - ۱۰ بهمن ۱۳۹۰ ۰۷:۲۸
پیشینه برز بسیار با ارزش و جایگاهش از بسیاری جهات عالی بوده از مردمش تا سطح سواد و موقعیت های سیاسی اجتماعی فرهنگی و جغرافیایی و اما امروز!!!؟؟؟ بیائید کاری کنیم که خودمان افسوس نخوریم و فرزندانمان نیز از ما بیاموزند این این امانت را خوب حفظ کنند و به نسل بعد بسپارند.