برزنامه» دولابچهای نیمه باز » تو بمان ای زادگاهم ، جاودانه و پر غرور
متن زیر به مناسبت اولین جشن سالگرد تاسیس
سایت " برزرود " در سی و یکم تیر ماه سال نود
نگاشته شده ، امید است قدر دان ِ زحمات عزیزانی
باشیم که برای آبادانی آبادی همیشه کوشا بوده
و هستند ...
اگر چه با خشت و جان خویش ،
ستون به سقف تو می زنم ،
اگر چه با استخوان خویش ،
" تو بمان ای زادگاهم ، جاودانه و پُر غرور "
به میمنت اولین سال راه اندازی سایت بزرگ و صاحب نام " برز رود " ...
این جلو گاه اجدادی و شکوه ...
این یادگار ِ بزرگِ عزیزان ِ سفر کرده ...
و شاید نگینی بی بدل و درخشان ، در کو یر زار گرم و سوزان و بیابانهای مرکزی ...
با بارش ِ زندگانی و بودن در اوج افتخار و غرور ...
بهانه ی شد ، تا در کوچه پس کوچه های خیال سفری رویم هرچند کوتاه ، اما عزیز و جاو یدان ...
...
ضمن تشکر از مدیریت محترم سایت ، جناب آقای مهندس سید حامد حسینیان برزی و عرض خسته نباشی از این همه
سعی و پُشت کار و خلاقیت وصف ناپذیر ...
و سپاس از مِهر و استقبال و دوستی یاران ، در عضویت و مشارکت بر پُست های جالب و خواندنی ...
...
روزها گذشت و خاطره ها تجدید شد اما به روایتی دیگر ...
* به جای نشستن در سایه خُنکِ تختگاه پاچنار و آفتاب گرفتن در زمستانِ پُشت ِ قلعه ...
* چَت را در پاچنار ورق زدیم و حظّی بردیم ، اما خلوت و گرم ...
* هم گوی بازی با چوگان را به تکرار رفتیم ، با عکسی به یادگاری و هم حکایتهای شیرین خواندیم ، خواندی ...
* به جای بازی به فصل پاییز برگ ریز هزار رنگ در لابه لای برگ های چنار ِ کـُوه شده در میون ده ...
* گشتی زدیم در پُست های میون ده ، اما با شادی و شعف و با تجربه ای نو ...
* به جای سَره دادن در " اتاق ِ گـُلو وار ِ لا " ...
* سیر و سفری رفتیم با دوستان در کوچه باغهای سرسول و اُطراقی نشستیم بر اُستَخر گـَـله ...
* و صد البته ...
* جیر جیرونه وار ، این سُنّتِ زیبا ی " ها ها " را به نمایش گذاشتیم ...
* و یا از آستین ِ همت و دوستی ، نظافتی رفتیم بر دِه ...
* و دیدن عکس های عزیزان و محله های قدیم " برز " ...
* و یا حکایت ها و مطالب برزی گونه و جالب ...
* و شایستگی ِ حضور در جمعی صمیمی و پُر افتخار در همایشی به بالندگی فردا ، در خزان ِ تنهایی آبادی ...
* و حُکماً می اندیشدیم " از نو " برای سر بلندی و جاودانگی " برز " ، در کانونی گرم و مهربان ...
" با امیدی دوباره بر تکرار ِ افتخار و غرور ِ " برز " همیشه سرفراز "
"تو بمان ای زادگاهم ، جاودانه و پُر غرور "