متن فوق اشاره دارد به ایام بهار که سَردرختی ها در حال

شکل گیری اند و علف های بهاری را می بایست از زمین ها

جمع کرد تا باغ پاک باشد و آبیاری به آسانی صورت گیرد و

صد البته علوفه زمستانه مال و حال مهیا باشد و این کار روزانه

بسی سخت و دشوار است اما زیبا و رؤیایی . در این مصاف

روزانه هر یک از گیاهان زبانی دارند از برای درد و دل کردن

و خود نمایی جاودانه ...

...

باز در این جوی ، روان گشت آب .

بر لب جوی ، سبزه دمیدن گرفت .

باد صبا ، باز وزان شد به باغ .

بَر گل و گلزار وزیدن گرفت .


" دولابچه ای کوچک با چیدمانی از هنبونه ها "

" بهاری سرمست و رویایی "

نسیم روح بخش شرقی از کوه " نــَـخل " چه معجزه وار در کوچه پس کوچه های آبادی جان می بخشد ...

" بلبلان هَزار " همه در سرمستی و عشق نغمه خوبی ها می سرآیند ...

شاخساران در وزش باد ، رقص کنان موج شادی می نشانند ...

سبزی درختان ، باران بهاری را می جورند ...

" تَندِه ها " روبه سفتی می روند ...

" سیبچه ها " غرق در خیال سیب شدن ...

" آلوچه ها " نیز در پی ترشی پنهان ، خوشروی می کنند ...

" توت ها " در پی قد کشیدن و آبی در زیر پوست انداختن ، لحظه ها را باخود می کشند ...

امروز می بایست بـــِرَوَیم علف چینی ...

علف های بهاری دیگر طاقت ایستادن ندارند ...

" تاسه ها " همه رسیده اند و در حال ریزشی زَهرآگین اند ...

" خاکشیر ها " همه رنگ پریده شده اند و دیگر در کیسه صد دانه جای ماندن ندارند ...

" شَبدر های دیوانه " دیگر عاقل شده اند و گلهای کاج مانندش رنگ می بازند ...

" مَرق ها " ستون شده اند و در حال چنگ انداختن بر " مَرزوها " شده اند ...

" دستغاله ِ" علف چینی نوازشی از جنس سوهان ِ عشق می بایست و همتی به بلندای روز بهاری ...

تا چاشت نشده بر " گــَـل ِ " درختان آویزی از علف های چیده شده موج میزند ، زیبا و رؤیایی ...

روی " پون ها " و دیوار ِ سَر ِ کردو نیز هم ...

تا باد بهاری و آفتاب ، هر روز رطوبت و خیسی آن را جمع کند و سبزینه ای از بهر مال و حال آماده شود تا در

زمستان آخوری گرم و سبز داشته باشند ...

اسّاعه چادر شب ها را پُر می کنند و بر پُشت الاغ ها راهی کادونها می شوند ...

و باز فردا و فرداها این رؤیای شیرین و دلچسب را تکراری است به زیبایی خاطرات ...

کوه نخل : در چشم انداز ضلع شرقی روستا در دور ترین نقطه دید یعنی در نزدیکی روستای یارند کوهی وجود دارد که در برز بنام کوه نخل معروف است . این کوه از دور شبیه به نخل است .

بلبل هَزار : یکی از بهترین انواع بلبل است که به علت تنوع صدا و شاید عدم تکرار در آواز به این نام مشهور است .

تَندِه : چغاله بادوم .

سیبچه : سیب کوچک ، سیبی که هسته مرکزی آن هنوز سفت نشده باشد یا بقول برزی ها هنوز میونه سیاه نکرده .

آلوچه : گوجه سبز .

تاسه : نوعی علف هرز که قد آن به بیش از 50 سانت میرسد و دانه آن مانند دانه های چمن بوده اما ساقه ای تیغ مانند دارد که در
لباس فرو رفته و موجب آزار و اذیت می شود .

شبدر دیونه : نوعی علف هرز که گلی زیبا دارد و برای گوسفند خوراک مناسبی است .

مَرق : نوعی علف هرز که ریشه های زیادی دارد و به علت مصرف بالای آب باعث خشک کردن درختان پیرامون خود می شود و زمین را سفت می کند .

مَرزو : پون ، مرز بین هر کَرت .

دستغاله : نوعی ابزار دِرو ، داس .

گــَـــل : آویز .