ذیقواره

 [ قْ  ر  ِ ] مقدار کم ، ناچیز ، موریقه . به مقدار بسیار کمی از آب جوی که از زیر وار باغ نشت کند .(  به هدایت کردن مقدار بسیار کمی از آب جوی به سمتی دیگر نیز گفته میشود ) ادامه مطلب

ذیقاوه

شیره ، جان. ذیقاوه به زمین در رفتن ، کنایه از متحمل شدن سختی بسیار است. مثلاً آنقدر منتظرت شدم که ذیقاوه ام به زمین در رفت!(جانم در آمد) ادامه مطلب