معرفی برز» آداب و رسوم » مراسم قلعه سوزانی
در روز 27 ماه رمضان مراسم قلعه سوزانی در روستای برز اجرا می شد. پیش از شرح مراسم یاد آور می شود که در قدیم روستای برز دارای دو قلعه بزرگ بوده است. یکی به نام قلعه سرده و دیگری قلعه پایین ده. قلعه سر ده که تا سال 1342 باقی بود، دارای دیوارهای عریض و چهار برج در چهار گوش می بود، این قلعه به علت قرار داشتن در مکانی بلند مشرف بر روستا بود.
اما قلعه پایین ده در سالیان گذشته دور از بین رفته بود و فقط نام و جای آن با وسعتی حدود 3000 متر باقی مانده بود این زمین نسبت به اطراف خود بلندتر بود و چند بوم کن در کنار آن ایجاد کرده بودند.
مراسم قلعه سوزانی در این دو مکان اجرا می‌شود به گونه زیر:
روز 27 ماه رمضان جوانان و نوجوانان روستا به صورت دو گروه در میآمدند. گروهی در کنار قلعه سرده دیگری در محل قلعه پایین مستقر می شدند.
هر یک از دو گروه کوشش می کردند مخفیانه به مکان گروه دیگر نفوذ کرده و در آنجا آتش برافروزند و این عمل نشانه شجاعت و برتری آنان به حساب می آمد. و گاه اتفاق می‌افتاد که بر سر این کاvر بین آن‌ها درگیری ایجاد می شد. البته مقدمات آتش افروزی را از مدت پیش فراهم می کردند و هیزم و بوته لازم را در پیرامون قلعه یکدیگر مخفی می‌کردند.
روز موعود کوشش دو گروه بر آن بود که غافل گیر نشوند. هنگامی که دود و آتش از قلعه ای بر می خواست مردم روستا برای تماشا از خانه ها بیرون می آمدند. گروهی که در قلعه آنان آتش افروخته شده بود با سرافکندگی و خشم نظاره گر صحنه می شدند و اندک اندک محل را ترک می کردند.
منبع : میراث فرهنگی نطنز نگارش سیدحسین اعظم واقفی، ناشر انجمن میراث فرهنگی نطنز
اما قلعه پایین ده در سالیان گذشته دور از بین رفته بود و فقط نام و جای آن با وسعتی حدود 3000 متر باقی مانده بود این زمین نسبت به اطراف خود بلندتر بود و چند بوم کن در کنار آن ایجاد کرده بودند.
مراسم قلعه سوزانی در این دو مکان اجرا می‌شود به گونه زیر:
روز 27 ماه رمضان جوانان و نوجوانان روستا به صورت دو گروه در میآمدند. گروهی در کنار قلعه سرده دیگری در محل قلعه پایین مستقر می شدند.
هر یک از دو گروه کوشش می کردند مخفیانه به مکان گروه دیگر نفوذ کرده و در آنجا آتش برافروزند و این عمل نشانه شجاعت و برتری آنان به حساب می آمد. و گاه اتفاق می‌افتاد که بر سر این کاvر بین آن‌ها درگیری ایجاد می شد. البته مقدمات آتش افروزی را از مدت پیش فراهم می کردند و هیزم و بوته لازم را در پیرامون قلعه یکدیگر مخفی می‌کردند.
روز موعود کوشش دو گروه بر آن بود که غافل گیر نشوند. هنگامی که دود و آتش از قلعه ای بر می خواست مردم روستا برای تماشا از خانه ها بیرون می آمدند. گروهی که در قلعه آنان آتش افروخته شده بود با سرافکندگی و خشم نظاره گر صحنه می شدند و اندک اندک محل را ترک می کردند.
منبع : میراث فرهنگی نطنز نگارش سیدحسین اعظم واقفی، ناشر انجمن میراث فرهنگی نطنز
فرستنده : مدیر سایت برزرود
برای ثبت نظر خود، باید ابتدا به سیستم وارد شوید