تعریف علم : علم در روستا بدان معنا است که شیعیان می خواهند با زبان بی زبانی بگویند. یا ابا عبداله الحسین اگر در کربلا کسی به یاری شما نیامد امروز ما با این انبوه جمعیت و با علم های رنگارنگ به یاری شما آمده ایم و در ادامه راه شما کوشا هستیم.

تعریف نخل: یک نفر از هم  ولا یتی ها در نظرات چنین فرمودندکه از آنجاکه پیکر ابا عبداله الحسین (ع)با وجود جراحات بسیار نمی توانستند از زمین بلند کنندپیکر را بر روی تعدادی برگ درخت خرما که همان نخل می باشد نهاده و جابجا نموده و سپس به خاک سپرده اند.به همین جهت آنچه را که امروزه در مراسم محرم به دوش می گیرند.نمادی از تابوت که همان برگهای درخت خرمای امام حسین (ع)است و به آن نخل گفته می شود.(با تشکر از نظر دهنده)

ونخل به شکل عماری می باشد.و معنای آن این است که یا ابا عبداله الحسین اگر سه روز و دو شب جنازه مقدس شما بی غسل و کفن در بیابان گرم و سوزان کربلا افتاده بود و کسی نبود که به خاک بسپارد.امروز ما به یاد آنروز این نخل که شبیه عماری است برداشته که بگوییم ما حامی شما هستیم و راه شما را ادامه می دهیم.مراسم دهه عاشورا که از روز هفتم ماه محرم اهالی محله باغ هادی و محله پشته با دسته نوحه خوانی و سینه زنی به محله ده مراجعه می کنندوپس از نشستن و پذیرایی با چای و نذوراتی که مردم آورده اند.هفتاد طایفه از اهالی محله ده و سرپرنده مد نظر گرفته میشود.که بوسیله یک نفر فاتحه تمنا می گردد.و همگی حمد وسوره را جهت آمرزش اموات می خوانند.پس از فراقت از خواندن فاتحه علم هارا به یاد علم دار کربلا حضرت ابوالفضل العباس با پارچه های الوان رنگارنگ تزئین می کنند.و با خواندن نوحه و سینه زنی در کنار علم ها توسط دو نفر علم دار(علمداری علم موروثی می باشد و کسانی دیگر غیر از آنها نمی توانند علم را حمل نمایند.)به طرف محله باغ هادی حرکت می کنند.و در آنجا نیز به نیت آمرزش هفتاد طایفه هفتاد فاتحه تمنا می کنند.و سپس علم ها را بر داشته به طرف محله پشته به راه می افتند.و در مسجد محله پشته پس از سینه زنی و عزا داری درآنجا نیز هفتاد فاتحه به نیت هفتاد طایفه خوانده می شود.پس از آن تمام دسته ها به همراهی دسته محل ده به حسینیه محل ده باز می گردند و تا پاسی از شب به عزاداری و سینه زنی و مراسم روضه خوانی مشغول می گردند.فردای آنروز که روز هشتم ماه محرم است در وقت بعدازظهرمجددا"اهالی محله پشته و محله باغ هادی به اتفاق یکدیگربا دسته سینه زنی و نوحه خوانی راهی محله ده می شوند.و در حسینیه محل ده پس از سینه زنی و عزا داری بوسیله نذورات و چای پذیرایی می شوندمجددا"مانند روز قبل هفتاد فاتحه به نیت هفتاد طایفه خوانده می شود ودوباره علم ها را برداشته مانند روز قبل به محله باغ هادی و پشته حرکت کرده و عزاداری و فاتحه طبق روز قبل تکرار می گردد.و با خداحافظی تمام اهالی به محله های خود باز می گردندو شب را در مساجد محله های خودشان به عزاداری مشغول و باصرف شام هر کس جهت استراحت به منزل خود می رود.و فردای همانروزکه مصادف است با تاسوعای حسینی دو نخل به نا چهار محل در روستای چیمه مو جود است که یکی متعلق به محله ده و سر پرنده می باشد. و دیگری به نام محله پشته و باغ هادی است نخلی که متعلق به محله ده و سرپرنده می باشد.همیشه جایگاه اصلی اش در داخل حسینیه محل ده است ولی نخل محله پشته و باغ هادی یکسال در باغ هادی و سال دیگر در محل پشته می باشد.و شکل ظاهری نخل برای عزیزانی که ندیده اند بصورت عماری است که ساعت ۹ صبح روز تاسوعا این نخل را با تشریفات خاصی از حسینیه بیرون می آورند و مشغول به تزئین آن می شوند که این کار بوسیله مسئولینی صورت می گیرد که نسل به نسل متولی این کار بوده اند.و تزئین نخل بوسیله پارچه های رنگارنگ صورت می گیرد.و پس از تزئین نخل بوسیله جوانها بر دوش گرفته می شود وبا تشریفات خاصی عزاداری با نوحه خوانی و زنجیرزنی و یا سینه زنی به محله باغ هادی مراجعت می کنندو محله باغ هادی ومحله پشته هم در ساعت تقریبا"۹صبح اگر نخل در محله پشته باشد با رسم خاصی نخل را از مسجد بیرون آورده و متولی مخصوص مشغول تزئین نخل با پارچه های رنگارنگ می گردد.و پس از تزئین نخل توسط جوانان به دوش گرفته شده و با ذکر یاحسین وبا ذکر حسینم شاه حسین کو حسینم          به دشت کربلا کو حسینم و......و با عزاداری و نوحه خوانی به طرف محله باغ هادی حرکت می نمایند. و در مسیر راه توسط منازل اسفنددود کرده و نذورات خود را به عزاداران تعارف می کنند.و با پاشیدن گلاب مسیر را با عطر گل محمدی عطرآگین می نمایند.و با رسیدن به محله باغ هادی منتظر عزاداران حسینی محله ده و سرپرنده می گردند.همینکه دسته محله ده و سر پرنده به همراه نخل وارد می گردند. جوانان محله باغ هادی و محله پشته به علامت عزا نخل خود رابه دوش گرفته و با تشریفات خاصی با عقب و جلو رفتن به یکدیگر سلام و خوش آمد می گویند.و پس از نخل گردانی که هفت دور هر دو نخل را در مقابل مسجد پایین باغ هادی  گردانده و سپس نخل را بر زمین گذاشته و مشغول سینه زنی و نوحه خوانی می گردند. تا اذان ظهر پس از خواندن نماز جماعت توسط روحانی مجلس به صرف نهار مشغول می شوند.و بعد از صرف نهار تعزیه خوانها مشغول پوشیدن لباسهای فرم مخصوص تعزیه جهت  تعزیه خواندن آماده می شوند.که معمولا"۲ ساعت به طول می انجامد.پس از خواندن تعزیه هر دو نخل را بر داشته وهفت دور در میدان محله باغ هادی چرخانده وبا نوحه خوانی به طرف محله پشته حرکت می کنند. و در مسیر حرکت بطرف محله پشته گوسفندان زیادی در مسیر جلو نخل و عزاداران حسینی ذبح می شود.و در میدانگاهی که پشت مسجدپشته  واقع شده هفت دور نخل ها را می گردانند.و بعد از گرداندن نخل ها را به مزار عمومی محله پشته برده و به زمین می گذارندو با زدن به سینه عزاداری کرده و در آنجا با میوه و شربت وشیرینی و آجیل های محلی از قبیل گردو و بادام و مویز ...پذیرایی می گردد.حدود یک ساعت مشغول استراحت و پذیرایی هستند. و با قراعت فاتحه برای اهل قبور از آنجانخل ها را بر دوش گرفته به محله ده رهسپار می گردند.با ورود به محله ده در وسط راه در یک جانخلی که متعلق به محله ده و سرپرنده است می ایستدو با تعارف بزرگترها و ریش سفیدها نخل باغ هادی و پشته را به جلو نخل محله ده به علامت احترام به مهمانان هدایت می کنند.و ازآنجا نخل پشته و باغ هادی در جلو نخل به حرکت در میآید.تا به محل قبرستان عبدالقدوس  پس ازانجام تشریفات به راه خود ادامه داده و نخل محله پشته و باغ هادی در جلو حرکت می کند و نخل محله ده و سرپرنده در عقب سر وارد میدان ده می شوند.که حسینیه و مسجد درآن واقع شده است و با هفت دور نخل گردانی نخل محله ده رابه زمین گذاشته و به اهالی محله ده و سر پرنده موظف هستند که نخل باغ هادی و پشته را بر دوش بگیرند.و به احترام مهمانداری نگذارندحتی یک نفر از اهالی پشته و باغ هادی زیر نخل خودشان بمانندو با دوش گرفتن نخل توسط جوانان محله ده وسرپرنده راهی محلی به نام چهار طاقی که نز دیک شرکت تعاونی می باشد نخل را روبه قبله به زمین می گذارند. با خواندن هفت فاتحه با تعارف و تشکر از یکدیگرخداحافظی و به محله ده  باز می گردند.و جوانان محله پشته و باغ هادی نخل را به دوش گرفته و به محلی به نام رودخانه که مابین محله پشته و باغ هادی می باشد به زمین می گذارندو از یک یا دونفر تقاضا می کنند که تا صبح نگهبان نخل بوده و ازفردی دیگر درخواست تدارکات پای نخل را خواستارندکه نگهبانی و تدارکات نخل در محل رودخانه نیز موروثی می باشد.و شب عاشورا هر کدام در محله خود مشغول عزاداری و صر ف شام هستندو شب را تا صبح در چهار محله تا صبح بصورت احیا بیدار می مانند.و صبح عاشوراکه روز عاشورای حسینی است محله های پشته و باغ هادی و محله ده و محله سرپرنده برای خود مراسمی دارند که عبارتست از صبح مومنان که اعلم وبیرق را به دوش گرفته و با ذکری که برای آقا اباعبداله الحسین(ع)خوانده می شود اعلمدارمی خواند و بقیه جواب می دهندکه اشعار بدین شکل است .

صبح قتل است شیعیان افغان کنید

خاک بر سر دیده ها گریان کنید

در زمین کربلا  یاحسین

دست شمر بی حیا یا حسین

اشعار را علمدار می خواند

صبح قتل است شیعیان افغان کنید

خاک بر سر دیده ها گریان کنید را جواب می دهندو درب هر منزلی که رسیدنددر مسیر راه شعر و سینه زنی راقطع نموده فاتحه ای برای اموات خانه قرائت میکنند. پس از خواندن فاتحه اشعار را ادامه داده تا به منزل دیگر برسند.که در محله ده از محله زیر گازرو -حیدر صفی -الگستان و مزار عبدالقدوس و بعد به رودخانه میرسند.از رودخانه که گذشتند علمدار می ایستد و ذکر نوحه عوض می شود و علمدار با دست بر پیشانی می زند و این ذکر را می گوید.

ای خدا حسینم کو    و بقیه همین را جواب می دهند.و دوباره می گوید.

کربلا حسینم کو      در جواب بقیه می گویند ای خدا حسینم کو

کشته شد حسین یارم      آه ای مسلمان    بقیه با زدن به پیشانی می گویند ای خدا حسینم کو

و قدمها را آهسته بر می دارندکه یک فاصله ۳۰۰متری را حدودنیم ساعت طول می کشد.تا طی کنند.و بعد از هر چند قدمی مصیبتی خوانده می شود.و بقیه را به گریه و زاری وا می دارد.و تا درب حسینیه محله ده این کار ادامه پیدا می کند.و در آنجا شخصی دعا می کند که معمولا"دعا بوسیله روحانی یا ریش سفیدها انجام میشود.و بعد به استراحت پر داخته و به خوردن چای و شیر و نذورات مشغول می شوند.و در محله های پشته و باغ هادی نیز با انجام مراسم صبح مومنات صبحانه را در مساجدصرف نموده و تقریبا"ساعت ۹ صبح در پای نخل جمع میشوندو با صرف چای و شیرینی و نذورات دیگر و بعضی اوقات خانمهایی را مشاهده می نمایید که با آوردن پارچه های رنگارنگ و هدیه نمودن به نخل نذر خود را ادا می نمایند.و با جمع شدن تمام اهالی پشته و باغ هادی آمادگی خود راجهت بر دوش گرفتن نخل توسط جوانان اعلام و بقیه مردم در دو ردیف روبروی یکدیگر قرار گرفته در جلو نخل به حرکت در میآیند.و با دودسته شدن نوحه قدیمی که به هیچ وجه عوض نمی شود و سالها سینه به سینه گذشته است در روز عاشورای حسینی در حین حرکت به طرف محله ده نوحه خوان نوحه می خواندو بقیه در جواب می گویند .

امروز عزای کائنات است ۲ مرتبه

شه لب تشنه حسین در فرات است

 که با ریتم خاصی خوانده وبه صورت سه ضرب سینه زده می شود.ودر همین حال به صورت سه ضرب نخل هم  بر دوش جوانان به همراه دست سینه زنان بالا و پایین می آید.و این صحنه بسیار جالب و دیدنی می باشد.سینه زنی ادامه پیدا می کند تا به مسجد پا سنگ زرد میرسنددر آنجا با ذکر مصیبت  و فاتحه خوانی برای اهل قبور توسط اهالی محله ده با شربت و شیرینی پذیرایی گشته و نوحه خوان نوحه را ادامه و سینه زنان مشغول سینه زدن می شوند.در همین حال جمعیت از محله سرپرنده به محله ده آمده و با دوش گرفتن نخل از را مصلی به طرف مسجد سر پرنده می روند. و با صرف صبحانه با آش حلیم و خواندن زیارت عاشورا نخل را بر دوش گرفته و از طرف مصلی به میدان محله ده باز می گردند.و در نزدیکی مصلی همینکه اقامتگاه آقا سید جلال الدین مهدی را مشاهده نمودند.می ایستند و جلو نخل را به طرف آقا سید جلالالدین مهدی گرفته و به علامت احترام چندین بار نخل را بالا و پایین می کنند.بعد از آن به محل مصلی که قبرستان قدیم محله ده است در آنجا نخل رابه زمین می گذارند و مشغول عزاداری و سینه زنی دور نخل می شوند.و بعداز فاتحه خوانی و پذیرایی با نذورات با ذکر یاحسین (ع)نخل را بر دوش گرفته و به طرف زیر گازرو حرکت کرده و بعد به محله ده میرسند هنگام با رسیدن نخل محله سرپرنده به میدان محله ده تقریبا"نخل و عزاداران محله پشته و باغ هادی در نزدیک میدان محله ده می باشد که در این موقع نخل از وسط جمعیت به قسمت جلو جمعیت آمده وبا حرکت به جلو و عقب وبا دادن سلام به نخل محله ده وسرپرنده و حرکت هفت دور هردو نخل به داخل میدان نخلها به زمین گذاشته می شودو با ادقام جمعیت چهار محل نوحه و ریتم سینه زنی عوض می گرددو مصیبت خوانی و اذان ظهر عاشورا و نماز به جماعت بر گزار شده و عزاداران جهت صرف نهار  داخل حسینیه محله ده شده وبعد از پذیرایی تعزیه خوانان آماده تعزیه خوانی می شوند که حدود ۵/۲ساعت طول می کشد.و بعد اهالی پشته و باغ هادی به همراه اهالی سرپرنده و محله ده هفت دور نخل گردانی انجام می دهندو محله باغ هادی و پشته نخل خود را بر دوش گرفته و با خدا حافظی به محله خود باز می گردند و شام غریبان را هر کدام در محله خود برگزار می کنند.

منبع:www.chimehrood.blogfa.com